Vandaag de laatste dag van de driedaagse van Zandvoorde, met traditioneel de wegkoers op het programma. Dertig kilomter over de klinkertjes, drempels, en ander moois in het centrum van dit bijna-kustdorpje. Een etappe met traditie, altijd zwaar, maar altijd mooi om te rijden.
Doordat er ook juniors meereden startte ik vanop de 60e plaats. Dit was iets te ver naar achter om comfortabel te kunnen starten, en meerijden in het peloton. Al van bij de start mocht ik gaan achtervolgen en gaatjes toerijden die mensen voor mij hadden laten vallen. Uiteindelijk moest ik ook het peloton laten gaan, maar ik kon nog een hele tijd met een mooi groepje meerijden, en uiteindelijk hiervan de sprint nog winnen (nadat we met de drie sterkste uit het groepje er ook al heel wat hadden losgereden) De driedaagse is altijd een goede wedstrijd voor het gevoel, maar zal voor mij nooit een mooie plaats meebrengen. Daarom ook liet ik de laatste wedstrijd, de afvalling 's middags, voor wat hij was. Nog minder dan een week tot Hallum nu.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Lieverd, ik ben (toch) trots op je! Je hebt goed gereden tijdens deze driedaagse en het gevoel zat ook overwegend goed, dus thumbs up! En bovenal was het heel erg gezellig en dat doet er ook al veel aan... Nu op naar Hallum!
Ik hou van je, voor altijd!
Slaapwelknuffel
Jouw lieverd..
Een reactie posten