Ik had er zin in, zaterdag in Hallum. Weinig mensen zullen snappen dat iemand zin kan hebben om 100km te skeeleren op slecht asfalt en klinkers, maar goed, ik had er dus toch zin in.
Tijdens de heenrit had ik zelfs goed geslapen, dankzij Franky DC zijn werkbusje. Ook tijdens de korte opwarming, en de eerste kilomters voelden de benen goed.
Na een tiental kilometer kwam er echter een breukje achterin het peloton (waar ik weer zat, en eigenlijk moet leren niet te zitten) We probeerden dit breukje met een drietal gasten nog dicht te rijden, maar dit lukte net niet. Ik had me natuurlijk helemaal kapot gereden, en kreeg al kramp op de eerste keer klinkertjes in Hallum. Jammer, want echt slecht voelde ik me niet vandaag. Eén rondje was dus blijkbaar genoeg in mijn Bartlehiemtocht dit jaar.
Voordeel was wel dat ik nu de leden van onze club kon zien aankomen die de toertocht reden. Een dikke proficiat aan mijn lieverd, Annick Dhondt, Franky en Marieke (die nog maar net skeelert)
Ik heb na deze zoveelste tegenvaller dit seizoen besloten om deze week even te rusten, en me dan al te concentreren op de winter... Ik rijd nog wel twee skeelerwedstrijden, maar zal eigenlijk al aan de wintervoorbereiding bezig zijn dan. Met oa. schaatsen wil ik het deze winter eens over een heel andere boeg gooien, en me helemaal anders gaan voorbereiden op het skeelerseizoen. Meer zal je hier wel kunnen lezen.
Hier hadden we al door dat we het peloton niet meer terug konden zien. (foto: H. De Boer)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten